Nigdy nie specjalnie wierzyłem w talent show, bo o ich zwycięzcach mówi się dość długo, czyli z rok, a potem przepadają i znikają. Jednak czasem zdarzają się pewne wyjątki (m.in. Monika Brodka i Dawid Podsiadło), które pokazują sens tego typu programów. Jeden z takich programów prawie wygrała pewna grupa metalowa z Piekar Śląskich. Zespół Oberschlesien działający już od pięciu lat, dzięki programowi wydał swój debiutancki album, który wydało Mystic Production (wytwórnia, która wydawała albumy, m.in. Behemotu, KAT czy równie hardkorowych wykonawców jak Artur Andrus i Grzegorz Turnau).
Ekipa w składzie: Michał „Mody” Stawiński (śpiew), Bronek „Bronix” Lewandowski (gitara), Tomasz „Wyznawca” Dyrda (gitara), Wojciech „Jaś” Jasielski (gitara basowa), Marcel „Marschal” Różanka (perkusja) i Jacek „Kropka” Krok (klawisze) graja ciężko i mocno (perkusja i gitary), trochę przypominając brzmieniem niemiecką grupa Rammstein (nie przypadkowo jest tu cover „Ich will”, czyli po naszemu „Jo chca”). Ale Ślązacy brzmią nie gorzej i w dodatku śpiewają śląską gwarą, co wydawałoby się nie do pomyślenia i trochę przeszkadza mi w zrozumieniu o czym oni śpiewają. Niemniej jest moc, energia, a nawet patos („Powstaniec” z werblową perkusją i na wstępie jeszcze pojawia się akordeon i smyczki) i pewne delikatne fragmenty (ale drobne jak w piosence „Oberschlesien”, gdzie przy akompaniamencie fortepianu śpiewana jest „Kołysanka dla Wojtusia” czy w balladowym „Mamo”). Nie ma się co tu specjalnie rozpisywać, bo brzmi to naprawdę bardzo dobrze.
Skojarzenie z niemiecką kapelą, wywoływane są też przez zbliżona barwę głosu wokalisty Michała Stawińskiego, który albo recytuje albo podnosi i nadaje siły, bez przesadnej ekspresji. Zaś w tekstach dominuje Śląsk – praca w kopalni, przywiązanie do małej ojczyzny i historii, ale nie brakuje też bardzo osobistego pożegnania z matką („Mamo”) czy pieśni piłkarskiej („Fusballoki” – z czymś takim w tle, może by się nasza reprezentacja nie kompromitowała się).
Ekipa z Piekar zaczyna z wysokiego pułapu i trzyma równy poziom przez cały czas. Jak widać, końcówka roku jest naprawdę z przytupem.
9/10 + znak jakości
Radosław Ostrowski
Kinoblog 